NL  EN

Fred van Hove


de morgen 16 juni Didier Wijlants 'Fred (en Els) in eigen land'
Antwerpenaar Fred Van Hove (70) toert als improviserend pianist de wereld rond, maar hij speelt niet zo vaak in eigen land. Maar nu kan het plots niet meer op; dit weekend speelt hij met zijn kwartet in Antwerpen en Hasselt en tijdens de zomermaanden staat hij op Dinant Jazz en Jazz Middelheim.
In Dinant zijn ze vorig jaar wellicht geschrokken toen Fred op Gent Jazz de Sabam Award Gevestigde Waarde kreeg. Gent en Dinant reiken de Sabamprijzen immers afwisselend uit en de laureaten krijgen het jaar erna een plek op de affiche van het zusterfestival. Dinant – meestal een braaf festival – kreeg Fred dus ‘in de maag gesplitst’ een onvervalste brok vrije improvisatie op een bedje van mainstream en soft fusion.
Op de webside van het festival staat een kort filmpje waarop Van Hove aan de interviewer probeert uit te leggen hoe dat in elkaar zit die vrije improvisatie. Zijn eerste statement luidt: “Je kiest niet de melodieën die je gaat spelen, je kiest de muzikanten met wie je wilt werken.”
Verder staat niets vast, worden er geen afspraken gemaakt. Het kan er hevig aan toe gaan, het kan zacht klinken. Maar de reis moet voor iedereen een boeiende uitdaging blijven, voor muzikanten en publiek.
Voor de twee concerten dit weekend haalt Van Hove nog maar eens zijn Duitse connecties boven met de drummers Paul Lovens en Martin Blume. De vierde man is ook een Duitse connectie, maar het is een vrouw en een Belgische: de in Berlijn wonende jonge vibrafoniste Els Vandeweyer, intussen al gepokt en gemazeld in het internationale improvisatiemilieu. Vandeweyer hield zich aanvankelijk vooral bezig met hedendaagse gecomponeerde muziek, maar ontdekte dat veel van die muziek vooral op improvisatie wil lijken. Daarom kiest ze steeds vaker voor de ‘the real thing’, en ze schuwt het straffe werk niet, getuige onder meer haar passage in Ken Vandermarks 5.
De ontmoeting tussen Van Hove en Vandeweyer is dus iets om naar uit te kijken. Net zoals de clash die Fred voor Dinant Jazz in petto heeft. Daar speelt hij met Fabrizio Cassol van Aka Moon. Zeker geen voor de hand liggende keuze, want Cassol is een componist en nieren, vrije improvisatie is hem tamelijk vreemd. Wil Van Hove hem wakker schudden? Dat zou kunnen, want hij heeft recent iets gelijkaardigs gedaan met Louis Sclavis en Ernst Reijseger. Prachtige muzikanten, zegt Van Hove in een interview met Kwadratuur, maar ze spelen soms te veel naar de smaak van het publiek toe in plaats hun eigen ding te doen. “Ik heb Sclavis en Reijseger dus gekozen om ze nog eens te laten kennismaken met de vrije improvisatie:ik ga ze opnieuw leren improviseren. Ik wil die twee die een beetje van de weg zijn afgeweken een trap geven.”
© 2011 Frederik Van Hove - Ontwerp & ontwikkeling door PERFECT PIXEL